ก.ค. 10, 2025

การสร้างแบบจำลองภัยคุกคามสำหรับ Web3

Threat Modeling คืออะไร?

Threat modeling คือกระบวนการระบุจุดในโปรโตคอลที่การละเมิดอาจนำไปสู่การสูญเสียอย่างมีนัยสำคัญ กระบวนการนี้ไม่ได้มุ่งเป้าไปที่การระบุช่องโหว่ แต่เป็นการเน้นย้ำพื้นที่วิกฤต ผลลัพธ์ของกระบวนการ threat modeling คือเอกสารที่ประกอบด้วยคำอธิบายของสิ่งที่ค้นพบและการจัดลำดับความสำคัญ เอกสารนี้จะถูกนำไปใช้เพื่ออัปเดตสถาปัตยกรรมโปรโตคอล หากดำเนินการ threat modeling ในช่วงต้นของการพัฒนา หรือเป็นแนวทางสำหรับผู้ตรวจสอบบัญชีเพื่อเน้นย้ำความพยายามในพื้นที่ที่กำหนด ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของ Web3 Protocol Security Roadmap

ทำความเข้าใจระบบ

ข้อกำหนดเบื้องต้นที่สำคัญที่สุดสำหรับการทำ Threat Modeling ที่มีประสิทธิภาพคือความเข้าใจที่สมบูรณ์เกี่ยวกับตรรกะของโปรโตคอลโดยทีมงานที่ดำเนินการตามขั้นตอน

ความเข้าใจอย่างลึกซึ้งถึงหลักการพื้นฐานของโปรโตคอลผลิตภัณฑ์และการนำไปใช้จริงเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับความเข้าใจที่ครอบคลุมว่าระบบทำงานอย่างไร

การมีส่วนร่วมของสมาชิกในทีมที่หลากหลายในกระบวนการสร้างแบบจำลองภัยคุกคามช่วยให้เกิดความชัดเจนจากมุมมองที่แตกต่างกันในการทำความเข้าใจโปรโตคอล

ให้ทั้งทีมมีส่วนร่วมในกระบวนการ

นอกจากการเพิ่มบริบทจากสมาชิกทีมที่แตกต่างกันแล้ว การให้ผู้เข้าร่วมจากแผนกต่างๆ มีส่วนร่วมยังช่วยให้มองเห็นเวกเตอร์การโจมตีที่เป็นไปได้จากมุมมองที่แตกต่างกัน ตัวอย่างเช่น ผู้แทนจากแผนกการเงินอาจเห็นภัยคุกคามที่อาจเกิดขึ้นในที่ที่แตกต่างจากสิ่งที่เกี่ยวข้องกับแผนกสนับสนุนผู้ใช้ หัวหน้ากระบวนการสร้างแบบจำลองภัยคุกคามควรกระตุ้นให้เกิดมุมมองทางเลือกเกี่ยวกับลักษณะของระบบ

ใครเป็นผู้ดำเนินการ Threat Modeling

กระบวนการสร้างแบบจำลองภัยคุกคามควรกำหนดโดยบุคคลที่มีความเข้าใจอย่างลึกซึ้งเกี่ยวกับความปลอดภัยของแอปพลิเคชันแบบกระจายศูนย์ บทบาทนี้สามารถดำเนินการโดยผู้เชี่ยวชาญภายในองค์กรหากพวกเขามีความสามารถที่เกี่ยวข้อง

อย่างไรก็ตาม ในกรณีส่วนใหญ่ ขอแนะนำให้จ้างผู้เชี่ยวชาญภายนอกที่มีประสบการณ์เพียงพอในการดำเนินการสร้างแบบจำลองภัยคุกคาม ผู้เชี่ยวชาญภายนอกจะช่วยเร่งขั้นตอนเนื่องจากประสบการณ์ที่สะสมในการดำเนินการสร้างแบบจำลองภัยคุกคามสำหรับลูกค้าอื่น

Threat Modeling ดำเนินการในขั้นตอนใด?

การสร้างแบบจำลองภัยคุกคามสามารถดำเนินการได้ในขั้นตอนต่างๆ ของการพัฒนาโปรโตคอล

แนวทางที่ครอบคลุมเพื่อความปลอดภัยของโปรโตคอลควรรวมขั้นตอนการสร้างแบบจำลองภัยคุกคามทั้งในระยะเริ่มต้นของการพัฒนาโครงการและในระยะของการพัฒนา codebase ให้เสร็จสมบูรณ์ ขั้นตอนทั้งสองนี้จะเสริมซึ่งกันและกันในการพยายามให้การป้องกันโปรโตคอลจากภัยคุกคามสูงสุดเท่าที่จะเป็นไปได้

Threat Modeling เพื่อการปรับปรุงการออกแบบโปรโตคอล

ในระยะเริ่มต้น ก่อนที่จะเริ่มเขียนโค้ด การสร้างแบบจำลองภัยคุกคามมีจุดมุ่งหมายเพื่อระบุจุดอ่อนในสถาปัตยกรรมของโปรโตคอลและประเมินความเป็นไปได้ของตรรกะทางธุรกิจ การสร้างแบบจำลองภัยคุกคามในระยะเริ่มต้นมีประโยชน์เนื่องจากข้อบกพร่องที่ค้นพบสามารถนำไปใช้เพื่อแก้ไขสถาปัตยกรรมของโปรโตคอลได้ทันที ซึ่งสร้างวงจรป้อนกลับที่สั้นและส่งผลดีต่อความเร็วในการพัฒนาโครงการ

Threat Modeling เป็นขั้นตอนเบื้องต้นของการตรวจสอบความปลอดภัย

การสร้างแบบจำลองภัยคุกคามในขั้นตอนสุดท้ายของการเขียนโค้ดโปรโตคอลมีจุดมุ่งหมายเพื่อค้นหาสถานที่สำหรับการโจมตีที่อาจเกิดขึ้นโดยผู้ไม่หวังดี เอกสารที่ได้จากการสร้างแบบจำลองดังกล่าวมีความสำคัญอย่างยิ่งต่อการตรวจสอบความปลอดภัยของโค้ดเบสในภายหลัง เวกเตอร์การโจมตีที่กำหนดและจัดลำดับความสำคัญอย่างชัดเจนช่วยให้ผู้ตรวจสอบบัญชีสามารถมุ่งความสนใจไปที่พื้นที่ที่สำคัญที่สุดได้ ช่องโหว่ที่พบในสถานที่ดังกล่าวจะมีระดับความรุนแรงสูงสุด

ระเบียบวิธี

ทำความเข้าใจระบบ

เพื่อวัตถุประสงค์ในการทำความเข้าใจระบบโดยผู้เข้าร่วมทุกคนในกระบวนการ มีการใช้การแยกส่วนและการแสดงผลด้วยภาพ ไดอะแกรมและภาพร่างใช้เพื่อแสดงโฟลว์ข้อมูล กำหนดส่วนประกอบหลักของระบบ กระบวนการ ที่เก็บข้อมูล การพึ่งพาภายนอก และขอบเขตความน่าเชื่อถือระหว่างองค์ประกอบของระบบ

ทำความเข้าใจผู้กระทำภัยคุกคาม

ในการทำความเข้าใจภัยคุกคามที่อาจเกิดขึ้น จำเป็นต้องมีความเข้าใจถึงหน่วยงานที่โต้ตอบกับระบบและแรงจูงใจของพวกเขา ผู้โจมตีที่ได้รับแรงจูงใจทางการเงิน, บอท MEV, คนวงใน, คู่แข่ง และอื่นๆ

การกำหนดเวกเตอร์การโจมตี

ในกระบวนการระบุภัยคุกคาม จำเป็นต้องสร้างแบบจำลองและประเมินตัวเลือกการโจมตีต่างๆ สำหรับแต่ละองค์ประกอบที่ระบุ

การจัดลำดับความสำคัญของสิ่งที่ค้นพบ

ภัยคุกคามและเวกเตอร์การโจมตีที่ระบุควรได้รับการประเมินตามระดับของผลลัพธ์ที่เป็นไปได้ ความน่าจะเป็น ความพยายามที่จำเป็นโดยผู้โจมตี และการกระทำที่จำเป็นในการป้องกันหรือบรรเทาความเสียหาย

เอกสารผลลัพธ์

เอกสารผลลัพธ์จะถูกนำไปใช้ขึ้นอยู่กับขั้นตอนที่ดำเนินการสร้างแบบจำลองภัยคุกคาม ในระยะเริ่มต้นของการพัฒนาโปรโตคอล ช่องโหว่ที่ค้นพบควรนำไปใช้ในกระบวนการทบทวนสถาปัตยกรรมของโปรโตคอลเพื่อลดจำนวนและความรุนแรงของภัยคุกคาม ในขั้นตอนของการพัฒนาโค้ดเบสให้เสร็จสมบูรณ์ เอกสารนี้จะใช้เพื่อนำความสนใจของผู้ตรวจสอบความปลอดภัยในระหว่างขั้นตอนการตรวจสอบหรือการทดสอบการเจาะระบบ